Dźwigi anty-klaustrofobiczne | Strach przed windami

Jak nie dać się złapać w pułapkę przestrzeni? Czy winda może być przyjaznym miejscem dla osób cierpiących na klaustrofobię? Na podstawie bezpośrednich doniesień oraz osobistych doświadczeń samych chorych, opracowaliśmy zestaw cech windy „przyjaznej” klaustrofobikom. Wzbogaciliśmy swoją ofertę o dźwigi w wykonaniu anty-klaustrofobicznym w celu poprawy komfortu życia tej grupy odbiorców. Wszystkie udogodnienia zostały zaprojektowane z myślą o dostosowaniu dźwigów do indywidualnych potrzeb ich użytkowników.

ELEMENTY KOLORYSTYCZNE – PRZESTRZEŃ – DRZWI AUTOMATYCZNE – ŚWIETLIKI – NATĘŻENIE ŚWIATŁA

RUCHOME ELEMENTY WYŚWIETLACZA – KOLORYSTYKA ŚCIAN – POZIOMOWANIE SIĘ KABINY – SZKŁO BEZPIECZNE

DŹWIGI ANTYKLAUSTROFOBICZNE – zalecenia ogólne

Rozwiązania konstruktorskie

W wykonaniu anty-klaustrofobicznym przestrzeń kabiny powinna być możliwie jak największa. W przypadku nowych inwestycji budowlanych rozporządzenie Ministra Infrastruktury „w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie” określa minimalne wymiary kabiny dźwigu osobowego: 1100 x 1400 mm (SxG). Natomiast w dźwigach modernizowanych zaleca się zastosowanie odpowiednich rozwiązań konstrukcyjnych oraz dostosowanie parametrów technicznych, które pozwolą na optymalne wykorzystanie przestrzeni szybu dźwigowego.

Warto zaznaczyć, że każdy człowiek ma wyznaczone granice własnej przestrzeni osobistej. Przyjmuje się, że strefa osobista wynosi 45 cm – 1,2 m odległości od osoby, a przekroczenie tej „niewidzialnej bariery” wywołuje szereg zmian fizjologicznych w organizmie każdego (również zdrowego) człowieka, między innymi przyspieszone bicie serca, wzmożone oddechy. Dlatego tak ważna jest przemyślana aranżacja wnętrza dźwigu.

Efekty optyczne

Podłużne różnokolorowe panele wywołają korzystne „złamanie” jednolitej powierzchni, na czym powinno nam w szczególności zależeć przy projektowaniu dźwigu z myślą o ludziach wrażliwych na przebywanie w małogabarytowych wnętrzach. Spośród szerokiej palety barw zaleca się dobór kolorystyki ścian w ciepłym odcieniu oraz kontrastującej tonacji. Samą kabinę możemy „powiększyć” za pomocą kilku prostych trików optycznych.

Bezpieczeństwo w nowoczesnym wydaniu

Winda w wykonaniu anty-klaustrofobicznym wyposażona jest w drzwi automatyczne ze szklanymi wziernikami pokazującymi ruch i poziomowanie się kabiny względem przystanku. Pasażerowie znajdujący się we wnętrzu widzą na jakim poziomie przemieszcza się kabina dźwigu – na piętrze lub pomiędzy piętrami. Zmniejsza to strach i niepokój u ludzi z dolegliwościami lękowymi. Budynek zyskuje w oczach osób cierpiących na klaustrofobię, którzy – tak samo jak ludzie zdrowi – mają prawo użytkować dźwigi.

Tzw. świetliki wykonane są ze szkła bezpiecznego, stosowanego w konstrukcjach panoramicznych szybów dźwigowych, które cechuje podwyższona wytrzymałość oraz odporność na zniszczenia. Wnętrze staje się mniej przytłaczające, a przejrzysta szyba pomaga je „doświetlić” za sprawą napływających z zewnątrz dodatkowych promieni światła.

Ukłon w stronę tradycji

Korzyści ze „świetlików” odnotowują także osoby starsze przyzwyczajone do wind starej generacji, których – ze względu na bezpieczeństwo – już się nie instaluje. Zgodnie z nowoczesnymi standardami obecnie wytwarzane dźwigi muszą być wyposażone w drzwi kabinowe oraz drzwi szybowe, co zapobiega niespodziewanym wypadkom i urazom podczas jazdy.

Inne istotne parametry techniczne

Dźwigi w wykonaniu anty-klaustrofobicznym posiadają drzwi przesuwne w pełni zautomatyzowane oraz wyposażone w urządzenia zabezpieczające przez ściśnięciem. Dzięki czemu zapewnione zostają nie tylko wysokie walory użytkowe, ale również bezpieczeństwo na najwyższym poziomie.

Umiarkowane objawy lękowe może załagodzić także towarzystwo innych osób bądź uspokajające kontrolowanie wzrokiem wyświetlacza wskazującego dane piętro. Charakterystyczny dla dźwigów Winda-Warszawa – wyświetlacz (ciekłokrystaliczny TFT) obrazuje pejzaże oraz widoki natury wyświetlane naprzemiennie między piętrami. Obserwacja wyświetlacza połączona z jednoczesną kontrolą położenia względem poziomu przystanków przez „świetlik” ma za zadanie redukować stres związany z czasowym zamknięciem w ograniczonej przestrzeni (jaką jest kabina windy) oraz eliminować dyskomfort psychiczny, jaki towarzyszy wówczas niektórym osobom.

Widok poziomowania się kabiny względem przystanku

 

Strach przed windami

Na klaustrofobię częściej narażone są osoby cierpiące na depresję oraz stany depresyjne. Na leczenie tej odmiany fobii składa się terapia, która niekiedy wymaga stosowania leków pod ścisłą kontrolą lekarza specjalisty, a efekty leczenia bywają różne.
Do podstawowych objawów należą:

• wzmożone napięcie mięśni całego ciała,
• uderzenie gorąca,
• palpitacje serca,
• drżenie ciała,
• przyśpieszony oddech,
• duszność,
• uczucie dławienia oraz oblewania potem.

Objawy te mogą wystąpić tuż w momencie wejścia do kabiny albo dopiero po czasie (np. gdy winda zatrzyma się między piętrami).

Napadom często towarzyszy wtórny lęk przed śmiercią lub utratą kontroli, a zdolności komunikowania się z innymi mogą być u chorego ograniczone. Z tego powodu, przebywając w zamkniętej kabinie windy z osobą cierpiącą na to schorzenie, powinnyśmy przede wszystkim zadbać o jej bezpieczeństwo.

Gdy urządzenie zatrzyma się między przystankami z pasażerami w środku, należy bezzwłocznie wezwać pomoc. Automatyczna łączność dwustronna zapewnia szybkie powiadomienie ekip ratowniczych o zdarzeniu, a na miejsce natychmiastowo delegowani zostają konserwatorzy odpowiedzialni za uwolnienie osób oraz przywrócenie sprawności urządzenia.

W godzinach „ciszy nocnej” oraz weekendy należy skontaktować się z Dyspozytornią (bezpłatna infolinia obsługująca dźwigi Winda-Warszawa – 0 800 151 818). Jeśli nie mamy przy sobie telefonu komórkowego lub nie możemy z niego skorzystać (rozładowana bateria), w każdej windzie znajduje się przycisk alarmowy, który po naciśnięciu łączy się automatycznie z całodobową Centralą. W trosce o komfort oraz poczucie bezpieczeństwa zdenerwowanych sytuacją pasażerów, objawiających stany lękowe dbają odpowiednio przygotowane Dyspozytorki, które podtrzymują rozmowę do czasu przyjazdu ekipy serwisowej.

Nadmiernej duszności zapobiega zastosowana wentylacja grawitacyjna (górna i dolna), która w sposób najbardziej wydajny wywołuje przepływ powietrza w obrębie całej kabiny.  Użycie wentylatora mechanicznego (wentylacja wymuszona) może również obniżać napięcie i niepokój wśród pasażerów poprzez wydawanie charakterystycznego jednostajnego dźwięku.

Strach przed jazdą windami jest cechą osobniczą i występuje także osób, u których nie zdiagnozowano klaustrofobii, a uciążliwości związane z występowaniem niektórych objawów pojawiają się okresowo na przykład w skutek nasilonego stresu, wypadku czy długotrwałego zatrzaśnięcia wewnątrz dźwigu w przeszłości itp.

Mechanizmy zabezpieczające

Dokładne zapoznanie się ze szczegółami mechanizmów zabezpieczających w windzie powinno uspokoić wszelkie obawy względem naszego bezpieczeństwa. Po pierwsze, produkowane dźwigi wyposażamy w oświetlenie awaryjne w kabinach, które załącza się automatycznie po zaniku napięcia (odcięcie od źródła zasilania).

Kolejnym zabezpieczeniem jest ogranicznik prędkości, który połączony jest z kabiną i mierzy jej prędkość – jeśli kabina przekroczy prędkość znamionową o 15 % ogranicznik prędkości automatycznie uruchamia aparat chwytny umieszczony w ramie kabinowej, którego szczęki stopniowo zaciskają się na prowadnicach, powodując płynne zatrzymanie kabiny.

Wszystkie nowe dźwigi zaopatrujemy w urządzenia zabezpieczające przed nadmierną prędkością kabiny w górę i dół (chwytacze dwukierunkowego działania) oraz osłony elementów ruchomych (kół linowych w maszynowni i przeciwwagi w podszybiu). Gdyby chwytacze nie zdążyły wyhamować kabiny pędzącej dół, ratunkiem są zderzaki umieszczone w podszybiu. Zderzak w trakcie akcji zatrzymywania kabiny przyjmuje na siebie impet i spłaszcza się nawet o 90 % swojej objętości.